Güneş aşıp gitti yine / Hiç görmediğim dağlardan
Gece ağır ağır indi / Şu koskoca kente
Bir ben kaldım yalnız çaresiz
Bir de boyacı esmer çocuklar {2
Dön gülüm yine gel gülüm
Dayanmaz artık hasretine bu ömrüm
Ürettik yeşerttik / Sonunda ayrı düştük
Ayrı derelerde / Akıyor şimdi hayat
Bir ben kaldım ortasında kavganın
Bir de karanfil yürekli çocuklar / Dön gülüm ...
Anlatılmaz bir sevdaydı / Sızısı ta içimde
Hangi sözcüğe sığar ki / Şiiri yüreğimde
Çözülmez ki bu bir kör düğüm
Uğruna her gece sabahadek öldüğüm / Dön gülüm ...