Hozan Serhat - Payiz e Kürtçe Sözleri
Payîz e ew dema çû – ( Sonbahardır, o dem geçti )
Ber zivistan derd giran bûm – ( Kıştan dolayı dertlendim )
Çendîn bihar wê derbas bû – ( Kaç bahar geçti )
Çendîn havîn wê derbas bûn – ( Kaç yaz geçti )
Agirê dilêm derman nebû – ( Gönlümdeki ateş sönmedi )
Kelaşînê, derya jînê – ( Kelaşin, yaşam pınarı )
Ez kuştim ax vê evînê – ( Beni öldürdü ah o aşk )
Payîz e mij û dûman – ( Sonbahardır, sisli dumanlı )
Berx ketiye sofra guran – ( Kuzu düşmüş kurtların sofrasına )
Çendîn deman, çendîn salan – ( Kaç zaman, kaç yıl )
Her mane li cih û waran – ( Hep kalmışlar ortalıklarda )
Em mane bin cih û waran – ( Kalmışız ortalıkta )
Kelaşînê, derya jînê – ( Kelaşin, yaşam pınarı )
Ez kuştim ax vê evînê – ( Beni öldürdü ah o aşk )
Hozan Serhad, babası Ağrı’da memur iken, 24 Temmuz 1970 yılında dünyaya gelir. Bir yaşındayken babasını kaybeder. Ailesi ile Patnos’a giden sanatçı, liseye kadar olan okulu Patnos’ta bitirir. Daha çocukken müziğe başlayan Serhad’ı halk daha çok Med Tv’den tanır. Bazen ulusal koro içindeki duruşu ve okunuşuyla, bazen sazının teliyle bir oluşuyla… Ve en çok da “Hewlêr” parçasıyla…
Yıl 1985-86’ları bulduğundan kaset yapmak için İstanbul’un yolunu tutar. Sonrası; albüm çalışmaları, başarısızlıklar, ekonomik zorluklar, Patnos’a dönüş olur… Ama müzik hayatı durmaz. Yıl 1988’i bulduğunda İzmir Ege Üniversitesi Türk Müziği Devlet Konservatuarı Bölümü sınavında 1800 kişi arasında ikinci olur ve müzik hayatı için yeni bir dönem başlar. Tar enstrümanını çalmayı öğrenir, aynı zamanda kaval, gitar, bağlama, klavye çalmaya başlar. Ve özgürlük mücadelesiyle bu sürede tanışır, “Batmane Batmane” parçasıyla başlar Kürtçe eserler üzerine çalışmaya.
Evlenir, ama süreç giderek kızışmış, kendisi de bu kızgınlık içinde hamlıktan çıkar, pişer, yanar ve kendini dağlarda bulur.
Serhad, Haftanin’e, oradan Mahsun Korkmaz Akademisi’ne geçer, müzik çalışmaları için Avrupa’da kültür-sanat faaliyetleri için Hünerkom’a gönderilir. Böylece 4 yıl sürecek bir Kültür maratonu da başlamış olur.
Halk Serhad’ı bu süreçte tanır. O gecelerde sazıyla, televizyon programlarından yankılanan sesiyle tanır. Hewlêr parçasından tanınır, “Ax Kurdistan” der, “Ağrı’nın isyan kızı”nı yazar, “Şêr şêr e”yi dillendirir.
Kürt kültürüne, müziğine sahip çıkmayı esas alan, “Eski parçalarımızı çıkaralım, okuyalım, geleceğe aktaralım, bunlar kaybolmasın” diyen, klasik parçaları modern müzikle buluşturmaya çalışan Serhad, 1996 yılından Avrupa’dan tekrar Kürdistan dağlarına döner; Zap’ta birkaç ay kaldıktan sonra, Hewlêr’de bulunan Mezopotamya Kültür Merkezi’ne gider. Kürdistan’ın güneyinde hemen her yerinde gecelere, morallere katılır. Behdinan ve Süleymaniye’de canlı ve dinamik tarz ve temposuyla faaliyetlerini aralıksız devam ettir. Süleymaniye’de Güzel Sanatlar Akademisi Orkestrası’nın dikkatini çeker ve ilk kez bu orkestrada bir tamburvana (sazcıya) yer verilir. Ancak daha sonra Süleymaniye’de YNK’nin saldırıları sonucu Serhad Süleymaniye’den ayrılır.
Kürtçe’nın Kürmanci, Zazaki ve Sorani lehçelerinde parçalar okur. Albüm çıkarır, albümü elden ele dolaşır, artık onun sesi “Hewlêr” ismini verdiği albümüyle tanınır. O kendi dağlarında sazıyla, sözüyle, arkasında bıraktığı mirasıyla unutulmazlar arasında yerini alır.